Tarcza herbowa u dołu zakończona ostrymi łukami, od góry owalne wcięcia po obu narożnikach. Za tarczą jednoramienny krzyż procesyjny z pięcioma czerwonymi kamieniami, nawiązującymi do symboli umieszczonych na świecy paschalnej, które oznaczają chwalebne rany Zmartwychwstałego. Symbole te mają przypominać nauczanie św. Pawła o paschalnej tajemnicy Chrystusa. Wokół tarczy, zielony kapelusz oraz spływający z jego wnętrza z obu stron sznur w tym samym kolorze ozdobiony chwostami - po 6 z każdej strony, ułożonymi w trzech rzędach 1, 2 i 3 chwosty.
Reklama
Tarcza herbowa podzielona jest pionowo na dwie jednakowe części: pole niebieskie i czerwone, kolorystycznie związane z symbolami obecnymi w herbie. Na polu niebieskim umieszczono literę „M” na tle białej stylizowanej lilii i złotą koronę powyżej. Elementy te symbolizują Matkę Bożą Maryję (litera „M”), Jej czystość i pokorę (lilia) i królewską godność Matki Chrystusa (korona). Niebieskie tło odnosi się do Maryi, a także do ojczyzny niebieskiej, do której wszyscy pielgrzymujemy. Pole czerwone zawiera otwartą księgę z czerwonymi greckimi literami Alfa i Omega i w tle złoty miecz. Elementy te symbolizują Ewangelię (otwarta księga) Chrystusa, który jest pełnią Objawienia (greckie litery Alfa i Omega). Zestawione razem są atrybutami św. Pawła Apostoła, który gorliwie służył prawdzie Ewangelii mężnie głosząc Słowo Boże (miecz) aż do męczeńskiej śmierci (miecz). Czerwień tła to kolor świadectwa i męczeństwa św. Pawła Apostoła, a także kolor życia, gdyż służba Ewangelii przynosi nowe życie w Chrystusie.
Zawołanie biskupie umieszczone jest na wstędze pod tarczą herbową.
Zawołanie biskupie: „VERITATIS EVANGELIO SERVIRE” - Służyć Ewangelii Prawdy, zaczerpnięte z przepowiadania św. Pawła Apostoła. (por Ef 1, 13; Kol 1, 5).
W Ogrodach Watykańskich zakończono tworzenie herbu Papieża Leona XIV z kwiatów. Realizacją zajęła się służba ds. ogrodów i środowiska z Dyrekcji Infrastruktury i Usług. Prace trwały około dwóch tygodni, a ich efektem jest wyjątkowe dzieło sztuki ogrodniczej, które podziwiane będzie z kopuły Bazyliki św. Piotra przez tysiące pielgrzymów i turystów.
Herb umieszczono na zboczu schodzącym w kierunku apsydy bazyliki. Składa się z setek roślin, tworzących kompozycję niczym mozaika. Średnio każdego dnia pracowały nad nim dwie osoby.
Kochani, Siostry i Bracia,
Nigdy nie chciałem pisać tego listu. Nigdy sobie nie wyobrażałem tej chwili, że będę musiał odejść z Waszej - NASZEJ - Archidiecezji. A jednak potrzebuję go napisać; nie wyobrażam sobie odejść bez słowa. Słowa nie mojego, lecz BOŻEGO. Bo tylko Ono kryje w sobie nie tylko mądrość, ale i SIŁĘ przeprowadzania człowieka przez takie sytuacje.
Dzisiejsze Słowo stawia nam przed oczy postać św. Jana Chrzciciela, najważniejszego - obok Matki Bożej i św. Józefa - z bohaterów Adwentu. Nie chodzi przy tym o to, aby go jedynie przypomnieć (z racji na historyczną poprawność); chodzi o to, ABY SIĘ W JEGO OSOBIE ODNALEŹĆ. To bardzo ważne: przejrzeć się w osobie i w powołaniu Jana Chrzciciela - z całą pokorą i bojaźnią, pamiętając, że przymierzamy się do „największego spośród narodzonych z niewiasty” (por. Mt 11, 11). To ważne dla całego Kościoła: ważne dla rodziców i dla katechetów, ważne dla duchownych, szczególnie ważne dla biskupa. Dla każdej osoby, której powołaniem jest prowadzić innych do wiary. Dlaczego?
Jaką naukę przekazuje Jan Kościołowi? Czego nas uczy? Wszak Jan jest modelem, przykładem, mistrzem życia dla wszystkich, którzy uwierzyli w Chrystusa.
W owym czasie pojawił się Jan Chrzciciel i głosił na Pustyni Judzkiej te słowa: «Nawracajcie się, bo bliskie jest królestwo niebieskie». Do niego to odnosi się słowo proroka Izajasza, gdy mówi: «Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę Panu, dla Niego prostujcie ścieżki!» Sam zaś Jan nosił odzienie z sierści wielbłądziej i pas skórzany około bioder, a jego pokarmem były szarańcza i miód leśny. Wówczas ciągnęły do niego Jerozolima oraz cała Judea i cała okolica nad Jordanem. Przyjmowano od niego chrzest w rzece Jordan, wyznając swoje grzechy. A gdy widział, że przychodziło do chrztu wielu spośród faryzeuszów i saduceuszów, mówił im: «Plemię żmijowe, kto wam pokazał, jak uciec przed nadchodzącym gniewem? Wydajcie więc godny owoc nawrócenia, a nie myślcie, że możecie sobie mówić: „Abrahama mamy za ojca”, bo powiadam wam, że z tych kamieni może Bóg wzbudzić dzieci Abrahamowi. Już siekiera jest przyłożona do korzenia drzew. Każde więc drzewo, które nie wydaje dobrego owocu, zostaje wycięte i wrzucone w ogień. Ja was chrzczę wodą dla nawrócenia; lecz Ten, który idzie za mną, mocniejszy jest ode mnie; ja nie jestem godzien nosić Mu sandałów. On was chrzcić będzie Duchem Świętym i ogniem. Ma on wie jadło w ręku i oczyści swój omłot: pszenicę zbierze do spichlerza, a plewy spali w ogniu nieugaszonym».
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
