Kard. Karol Wojtyła jako papież Jan Paweł II stał się przez prawie dwadzieścia siedem lat pierwszym nauczycielem całego Kościoła powszechnego. Jego nauczanie wyrażało się w encyklikach, adhortacjach, listach apostolskich, w homiliach, audiencjach generalnych i prywatnych, w niedzielnych rozważaniach południowych przed modlitwą „Anioł Pański”. Tym, co uwiarygodniało to jego wielkie nauczanie, było świadectwo jego codziennego życia, jako ojca, brata, przyjaciela i pasterza wszystkich. Wybierzmy z przeogromnego skarbca nauczania papieskiego niektóre tylko wskazania - hasła skierowane do wybranych grup wiekowych i społecznych.
Z przesłania do dzieci
W Watykanie 14 czerwca 1979 r. Jan Paweł II mówił do dzieci z okazji I Komunii św.: „Nigdy o tym nie zapomnijcie! Jezus chce być naszym najbliższym Przyjacielem, naszym Towarzyszem drogi. Z pewnością macie wielu przyjaciół; ale nie możecie być ciągle z nimi i oni sami nie zawsze mogą wam pomóc, wysłuchać was i pocieszyć. Jezus natomiast jest Przyjacielem, który nigdy was nie opuszcza. On was zna każdego z osobna, osobiście, zna po imieniu, idzie za wami, towarzyszy wam, kroczy z wami każdego dnia; bierze udział w waszych radościach i pociesza was w chwilach bólu i smutku… Jezus nas kocha i chce być przez nas kochany”.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Z przesłania do młodzieży
W niewygłoszonym papieskim tekście do studentów krakowskich z 8 czerwca 1979 r. znajdujemy słowa: „Nieraz młody człowiek bywa zagubiony w sobie samym, w otaczającym świecie, w całej sieci spraw ludzkich, które go oplątują. Pozwólcie się znaleźć Chrystusowi. Niech wie o was wszystko, i niech was prowadzi. To prawda, że - aby za Nim iść, podążać, trzeba równocześnie od siebie samego wymagać - ale takie jest prawo przyjaźni. Jeśli mamy iść razem, musimy pilnować drogi, po której idziemy”. Ten młodzieżowy program, w którym jest mowa o wymogach przyjaźni, będziemy realizować w ramach przygotowań do Światowych Dni Młodzieży, które odbędą się w 2016 r. w Krakowie.
Z przesłania do wychowawców
W wywiadzie udzielonym Andrzejowi Frossardowi bł. Jan Paweł II powiedział: „Ojciec był tak wymagający w stosunku do samego siebie, że nie potrzebował być wymagający względem swego syna: wystarczał sam jego przykład, by nauczyć dyscypliny i poczucia obowiązku”. A w książce „Przekroczyć próg nadziei” Papież napisał: „Pamiętam, że Ojciec dał mi kiedyś książeczkę do nabożeństwa, w której była Modlitwa do Ducha Świętego. Powiedział mi, abym tę modlitwę codziennie odmawiał. Tak też staram się czynić”. Kochani rodzice, patrząc na ojca, który nam wychował papieża, proszę was, nie narzekajcie, że was dzieci, wnukowie, nie słuchają. Wymagajcie najpierw więcej od siebie, zdobywajcie się na dobry przykład, pokażcie, że się modlicie, że niedzielna Eucharystia jest centrum waszego życia, że Pan Bóg jest dla was najważniejszy, że Kościół jest dla was prawdziwym domem.
