Instytut Medyczny im. Jana Pawła II jest jednostką organizacyjną archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej, powołaną przez abp. Andrzeja Dzięgę. Jej dyrektorem jest ks. Andrzej Dymer. Uczestnicy konferencji obradowali w pierwszym z wyremontowanych obiektów na terenie dawnego szpitala miejskiego (kolejowego), które w latach przedwojennych należały do sióstr boromeuszek – Fundacji św. Karola Boromeusza w Szczecinie.

– Dom, w którym toczy się konferencja, jest pierwszym z trzech zamierzonych dzieł miłosierdzia i chrześcijańskiej służby wobec życia opowiada ks. dyrektor A. Dymer. – Ukończyliśmy go w roku kanonizacji Jana Pawła II, patrona naszego Instytutu. Wykorzystaliśmy zbudowany przez siostry w 1930 r. sierociniec, powiększając jego kubaturę i przebudowując go do nowych potrzeb. Teraz jest on przeznaczony na Dom Opieki Społecznej i ma 100 miejsc dla osób przewlekle psychicznie chorych. Zostanie otwarty po spełnieniu wszelkich wymagań formalno-prawnych (nadzór budowlany i rejestracja u wojewody). Inwestycja ta jest bardzo potrzebna i oczekiwana przez społeczeństwo naszego miasta i regionu.

Nasze konferencje naukowe z cyklu „Człowiek – Religia – Zdrowie”, które zaczęliśmy w 2010 r. (wtedy też powstał nasz Instytut Medyczny), odbywamy między 4 a 13 listopada, między wspomnieniem św. Karola Boromeusza a bł. Karola Lamperta. Temu pierwszemu siostry boromeuszki powierzyły to miejsce swej misji, drugi tu mieszkał, tu dorastał w swym cierpieniu. Konferencje nasze charakteryzują się tym, że są interdyscyplinarne, patrzy się na dany temat z perspektywy medycznej, etycznej, teologicznej, psychologicznej, społecznej. Później wydawana jest publikacja, w której zebrane są wystąpienia prelegentów. Trafia ona do wszystkich bibliotek uczelni medycznych w Polsce. Otrzymują ją też wydziały humanistyczne i teologiczne oraz seminaria duchowne w kraju. Nad doborem tematów konferencji czuwa Rada Programowa Instytutu Medycznego. Są to zagadnienia aktualne, prezentują najnowsze osiągnięcia nauk medycznych. Realizując nauczanie św. Jana Pawła II – patrona Instytutu – akcentują konieczność ratowania życia ludzkiego jako fundamentalnej wartości, na której wznosi się gmach naszej kultury i cywilizacji. W ubiegłych latach podejmowaliśmy m.in. problematykę transplantologii (oczekiwań, możliwości i granic) czy troski o człowieka psychicznie chorego (jego wsparcia, terapii i ochrony).

W tegorocznej konferencji w ciągu dwóch dni wystąpiło około 25 zaproszonych prelegentów świeckich i duchownych, specjalistów z ośrodków naukowych i instytucji Szczecina, jak i przyjezdnych z Piły, Kielc, Warszawy, Lwowa i Neapolu. Obecni byli abp Andrzej Dzięga i bp senior diecezji łomżyńskiej Stanisław Stefanek, przewodnicząc odprawianej każdego dnia Mszy św. Wśród przybyłych gości był prof. Bogdan Chazan, który wygłosił wykład na temat wartości życia, jego początku i końca. Jego bezkompromisowa postawa odnośnie prawa do życia stała się ostatnio znana w Polsce. Odmowa wykonania aborcji w kierowanym przez niego Szpitalu Świętej Rodziny w Warszawie skutkowała zwolnieniem go z pracy. Jednocześnie spotyka się on z poparciem i szacunkiem wśród wszystkich środowisk otwartych na życie. Tak było i w Szczecinie. Dlatego poproszono prof. Chazana o odsłonięcie tablicy pamiątkowej w wejściu do DPS, w związku z nadaniem instytucji imienia doktora Edmunda Wojtyły. Patron DPS to starszy brat św. Jana Pawła II. Był on lekarzem, ofiarnie ratującym chorych. „Swe młode życie oddał w ofierze cierpiącej ludzkości” – głosi napis na tablicy. Miał zaledwie 26 lat, gdy je stracił śmiertelnie zarażony szkarlatyną. Tablica podkreśla też fakt, że dom oddawany jest chorym w roku kanonizacji papieża Jana Pawła II i w roku, w którym polscy lekarze i studenci medycyny złożyli na Jasnej Górze uroczystą Deklarację Wiary.

Na tegorocznej konferencji zastanawiano się nad obliczami i wezwaniami gerontologii, a także geriatrii. Gerontologia zajmuje się naukowo procesami starzenia się, zaś geriatria jest nauką o chorobach wieku podeszłego. Demografia przewiduje w latach 2010-2035 proces starzenia się społeczeństwa polskiego. Nastąpi znaczący wzrost procentowy ludzi powyżej 60+/65+ (z 16,8% do 26,7%) i powyżej 75 lat (z 6,4% do 12,5%). W roku 2035 liczba ludności w wieku produkcyjnym zbliży się do liczby ludność w wieku poprodukcyjnym. Zatem w stosunkowo niedługim czasie należy spodziewać się także wzrastającej liczby chorych, którym trzeba będzie zapewnić leczenie i rehabilitację. Stąd potrzeba takich dzieł dotyczących wyobraźni miłosierdzia, jak zbudowany DPS. To zresztą tylko pierwszy etap, przy ul. Lubomirskiego 2 w Szczecinie planowane są kolejne inwestycje. Będzie to drugi DPS przeznaczony dla osób starszych przewlekle chorych somatycznie oraz szpital rehabilitacyjny.