Wskazali w niej na symboliczną rolę jaką odgrywał i nadal odgrywa Auschwitz jako uosobenie ludzkiej niegodziwości. - Auschwitz jest miejscem, w którym naziści zabijali polskich intelektualistów, Romów i Sinti, sowieckich więźniów wojennych i członków różnych narodów. Przede wszystkim jest miejscem, gdzie Niemcy stworzyli fabrykę, by w sposób systematyczny i przemysłowy dokonać zniszczenia europejskich Żydów. Auschwitz jest na całym świecie symbolem Szoah - głosi deklaracja.

Podkreśla, że bolesne wspomnienie Auschwitz rodzi dziś w niemieckich chrześcijanach „pytanie o sens winy i jej konsekwencje”, jak również o ich odpowiedzialność. Jako chrześcijanie nie mogą oni bowiem „uniknąć pytania o to, dlaczego zbrodnie Auschwitz dokonały się na kontynencie naznaczonym chrześcijaństwem”.

Dzisiaj, gdy tworzymy Unię Europejską, kwestią wierności i szacunku wobec ofiar jest „poszanowanie praw człowieka i sprzeciwianie się wzrostowi ruchów nieludzkich, ksenofobicznych i nacjonalistycznych”.

Obóz Auschwitz stał się dla świata symbolem terroru, ludobójstwa i zagłady Żydów. Utworzony został przez Niemców w połowie 1940 r. na przedmieściach Oświęcimia, włączonego przez nazistów do Trzeciej Rzeszy.

Początkowo miał to być kolejny z obozów koncentracyjnych, tworzonych przez nazistów już od początku lat trzydziestych. Funkcję tę Auschwitz spełniał przez cały okres swego istnienia, także gdy - od 1942 r. - stał się równocześnie jednym z ośrodków "ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej" - nazistowskiego planu wymordowania Żydów zamieszkujących okupowane przez III Rzeszę tereny.

W ciągu niespełna 5 lat istnienia w Auschwitz zginęło jak szacują historycy od 1 do 1,5 miliona ludzi. Wśród nich większość, czyli około 1-1,35 mln stanowili Żydzi. Drugą pod względem liczebnym grupą byli Polacy około 70-75 tys., trzecią Cyganie – około 20 tys. Ponadto zginęło w obozie około 15 tys. radzieckich jeńców wojennych i 10-15 tys. więźniów innych narodowości (m.in. Czesi, Białorusini, Jugosłowianie, Francuzi, Niemcy i Austriacy).

Obóz został wyzwolony 27 stycznia 1945 r. przez żołnierzy Armii Czerwonej. Gdy weszli na teren obozu, znajdowało się tam około 7 tys. więźniów, głównie chorych i wycieńczonych fizycznie, którzy nie byli w stanie uczestniczyć w ewakuacji. W tym samym mniej więcej czasie żołnierze sowieccy oswobodzili jeszcze około 500 więźniów znajdujących się w kilku podobozach.