Przez 11 lat swego urzędowania dążył on do wzmocnienia duchowego wymiaru zakonu. Wprowadził programy formacji dla nowicjuszy i członków zakonu. Zabiegał o pełne respektowanie nauczania Kościoła w działalności charytatywnej. Jak powiedział w wywiadzie dla dziennika Il Messaggero, zależało mu, by kawalerzy maltańscy byli rzeczywiście zakonem, a nie organizacją pozarządową. Jego działania doprowadziły jednak do pewnych napięć. Pojawiły się również kontrowersje dotyczące finansowania zakonu. Matthew Festing podkreśla jednak, że pomimo tych trudności, niemal cała działalność kawalerów maltańskich „jest wspaniała”.

Potwierdza to również aktualny wielki szpitalnik zakonu książę Dominique de La Rochefoucauld-Montbel.

"W ostatnim czasie, począwszy od lat 80., Zakon Maltański bardzo się zmienił, zwiększył się zakres jego działalności i to w dwóch zasadniczych dziedzinach: służba zdrowia i opieka społeczna – powiedział Radiu Watykańskiemu wielki szpitalnik. – Jeśli chodzi o służbę zdrowia to w wielu krajach ukształtowała się tradycja współpracy z państwowym systemem zdrowotnym. Bazując na tym doświadczeniu rozwinęliśmy sieć placówek również w innych krajach, gdzie nie ma takiego sposobu finansowania. Obok tego, równolegle rozwijała się działalność społeczna, najczęściej na szczeblu lokalnym. Dzięki temu nastąpiła znacząca ekspansja zakonu. Dziś mamy 13,5 tys. członków, 80 tys. wolontariuszy i 45 tys. pracowników. Jesteśmy obecni w różnym zakresie w 120 krajach. Nasz zakon nigdy nie prowadził działalności na tak wielką skalę. Benedykt XVI nazwał to armią miłości. ”