W jednej z zielonogórskich parafii trzy tygodnie przed świętami na choince w kościele powieszono serduszka. Na każdym z nich wpisane było imię i wiek dziecka z ubogiej rodziny, której nie stać na zrobienie wigilijnych prezentów. Każdy, kto chciał, mógł zdjąć z choinki jedno lub więcej serduszek zobowiązując się tym samym do zrobienia danemu dziecku prezentu. Pomysł tym lepszy, że dzielenie się z innymi nie ma tu charakteru zupełnie anonimowego. Prezent nie był dla jakiegoś tam dziecka, ale dla konkretnej osoby znanej z imienia. Serduszka rozeszły się bardzo szybko.

Grudniowych inicjatyw jest naprawdę sporo. Caritas naszej diecezji chce rozprowadzić około 100 tys. wigilijnych świec w ramach akcji Wigilijnego Dzieła Pomocy Dzieciom. We wszystkich świetlicach parafialnych diecezji organizowane były mikołajki oraz wigilie, na których nie zabrakło podarków dla najuboższych dzieci. Przyparafialne zespoły charytatywne zbierały datki i produkty spożywcze. Wolontariuszy i specjalnie oznakowane kosze można było spotkać nawet w supermarketach. Tam też pojawili się zielonogórscy dziennikarze kwestując dla ubogich.

Kolejny pomysł to wigilia dla ponad 1000 osób przy zielonogórskim ratuszu zorganizowana przez Radio Zielona Góra. Po wspólnym posiłku wspólne kolędowanie z siostrami Steczkowskimi. Dochód z imprezy przekazany zostanie na potrzeby Pogotowia Opiekuńczego. Prawie każda gazeta i radio wychodzi z własnym pomysłem na zasilenie czy to Domów Dziecka, czy Domów Pogodnej Starości.

Nawet Urzędy Pocztowe zorganizowały "Dzień pisania życzeń świątecznych" z towarzyszącymi temu zabawami i konkursami.

Stowarzyszenia, grupy modlitewne, wszelkie organizacje, kluby, a nawet puby organizują spotkania opłatkowe. Nie wspomnę już o wystawianiu jasełek i konkursach kolędowych.

Ale nie tylko jałmużna była znakiem tego miesiąca. Wspomnieć należy także o prośbie Papieża i ogólnopolskim apelu biskupów, by 14 grudnia stał się dniem postu i modlitwy w intencji pokoju i sprawiedliwości na świecie. Na ten apel odpowiedział naprawdę wielu. W parafiach odbywały się całodniowe wystawienia Najświętszego Sakramentu.

Grudniowa świąteczna atmosfera sprzyja wzrastaniu wrażliwości na ludzką biedę, samotność i odrzucenie. Ludzie potrafią się dzielić nie tylko pieniędzmi, ale ciepłem i życzliwością. Jakoś częściej stać nas na dobre słowo, miły gest. Dodatkowy talerz dla zabłąkanego gościa na wigilijnym stole to dobry znak tego czasu.

Jednak święta już przeminęły. We wtorek rozpoczynamy drugi rok trzeciego tysiąclecia. Czy przez kolejnych 365 dni będziemy umieli zauważyć potrzebującego człowieka? Czy nasze działanie, nasze postępowanie choć trochę przyczyni się do tego, że w Święta Bożego Narodzenia 2002 będzie mniej samotnych, biednych, niekochanych dzieci?